سلام به برنامه نویسای عزیز
بحث تحریم امروزا خیلی داغه و جو منفی که براه افتاده،مطمئنا جنبه مثبتش رو مخفی خواهد کرد.
البته طبیعی هم هست همیشه جو منفی حاکم بر جو مثبت خواهد شد و تا بوده همین بوده.
توی این سال ها،کشور ما ایران عزیز،خیلی تحریم شده و صدمات بیشتری توی صنعت های مختفی خورده.
ناگفته نماند بیشترین صدمه رو صنعت برنامه نویسی خورده منتهی چون برا مردم قابل درک نیست و اصلا دیدنی نیست برای همین فکر میکنند ما اینجا نظاره گر تحریم ها هستیم.
ولی واقعا صنعت برنامه نویسی هم آسیب دیده و هنوز هم تاوان میدیم و و خواهیم داد.
از جمله تحریم اپل،گوگل و خیلی سایت ها که اجازه نمیدن ما وارد سایتشون بشیم.
فقط ضرری که اپل به برنامه نویس های iOS زده رو هیچ بنی بشری نزده و شخصا زمان تحریم،درامد خوبی از اپل داشتم که ساعت 2 نصف شب یهو آب پاکی روی ما ریختن و فاتحه درامد رو خوندن.
خوب اینجا جنبه منفی قضیه س.
درسته ضرر زیاد زده و مانع کسب و کار و یه سری مشکلاتی که واقعا مخرب هستن شده ولی اما:
باعث شد استارت آپ هایی مثل سیبچه و سیب اپ و خیلی مارکت های دیگه بیان که بستری بشن برای انتشار اپ های iOS.
بدون دردسر و استرس که مبادا اکانت ما رو ببندن.
بله جنبه مثبت تحریم شد سیبچه و وسیب اب.
تاریخ نشون داده که تحریم بیشتر از اینکه به صنعت آسیب بزنه،در واقع باعث رشد اون کشور شده فارق از سیاست و آسیب هاش،در واقع یه پیشرفت وطنی حساب میشه.
برای مثال اسنپ جای uber رو گرفت یا برنامه سروش که خدایی خیلی مسخره بود جای تلگرام رو گرفت البته هنوز نتونسته ولی به نظر پیشرفت خوبی بوده (هر چند واقعا ارزشی قائل نشدن برا این حوزه مجازی ولی از هیچی که بهتره)
یا مثلا یه آروان کلود اومده خودش یه استارت آپ خیلی خوبه که جای کلود فلیر برا شما جواب میده و خیلی راحت و بی دغدغه میشه ازش استفاده کرد.
البته مطمئنا برا همه سوال پیش میاد که خوب چرا اصلا تحریم بشیم که مجبوریم از اینا استفاده کنیم و از محصولات خارجی استفاده نکنیم.
ولی موضوع مهم تر اینکه ما باید طبق شرایط فعلی فکر کنیم و تصمیم بگیریم.
ما الان تحریم هستیم و بهتره بجای حذف صورت مساله،به فکرخودکفا شدن و بومی کردن صنعت خودمون باشیم.
مطمئنا ورود به بازار جهانی و محصولات جهانی بهتره ولی شما رو با یه مثال توجیح میکنم و خدافظی میکنم.
ببینید شما توی یه خانواده خودتون،وقتی از بچه هاتون یا خودتون پیشرفت میکنید یا پولدار تر میشید یا یکی روی پای خودش که وای میسه کلی خوشحال میشید و بهش افتخار میکنید.
بچه میتونه از پدرش پول بگیره و زندگی کنه ولی همیشه بچه ای مورد افتخار بوده که روی پای خودش بوده حتی با سختی هاش و پول کمتر.
همه کشورها هم مثل خانواده ما هستند و رشد و پیشرفت ش در گروی نوع فکر و تصمیم های ما هستش.
امیدوارم مطلب کمکی در نوع دیدگاه به تحریم ها در شما ایجاد کرده باشه و دیگه به جنبه منفی تحریم توجه نکنید و به فکر آینده ای بهتر باشید.
